Mäkelä leidt Mahlers Achtste symfonie
‘Symphonie der Tausend’ door het Concertgebouworkest, koren en solisten
Klaus Mäkelä smeedt het Concertgebouworkest, acht vocale solisten en vier koren samen in de Achtste symfonie van Gustav Mahler. Een indrukwekkend werk door een reusachtige bezetting.
‘Er klinken niet langer menselijke stemmen. Het zijn planeten en zonnen, wentelend in hun baan.’
Concertprogramma
-
Gustav Mahler
Symfonie nr. 8
Uitvoerenden
-
Klaus Mäkelä
dirigent, artistiek partner
-
Hailey Clark
sopraan
-
Golda Schulz
sopraan
-
Miriam Kutrowatz
sopraan
-
Jennifer Johnston
alt
-
Okka von der Damerau
alt
-
Giorgio Berrugi
bariton
-
Michael Nagy
bariton
-
Tareq Nazmi
bas
-
Groot Omroepkoor
koor
-
Laurens Symfonisch
koor
-
Choeur de l'Orchestre de Paris
koor
-
Nationaal Kinderkoor
koor
Over dit concert
Toen Gustav Mahler in 1903 naar Amsterdam kwam om zijn Eerste symfonie te leiden, kwam een innige samenwerking op gang. Zo begon de veelgeroemde Mahler-traditie van het Concertgebouworkest. Klaus Mäkelä stapt met evenveel respect als zelfvertrouwen in die traditie: eerder gaf hij al verbluffende interpretaties van de Zesde en de Derde. Op het Mahler Festival leidt hij de Eerste en de gigantische Achtste.
Mahler schreef aan zijn vriend Willem Mengelberg, toenmalig chef-dirigent van het Concertgebouworkest, dat zijn Achtste symfonie zijn grootste werk ooit was. ‘Alle andere liepen hierop vooruit.’ Hij ervoer het alsof het muziekstuk hem in een visioen werd gedicteerd. In twee monumentale delen bezingt Mahler naar eigen zeggen het hele universum. ‘Er klinken niet langer menselijke stemmen. Het zijn planeten en zonnen, wentelend in hun baan.’ Ook praktisch gezien is het een nogal omvangrijk werk. Mahler had wel vaker erg veel uitvoerenden nodig en in deze Mahlers ‘symfonie van duizend’ zijn dat er tegen de vierhonderd. Of meer: in 1912 dirigeerde Mengelberg een versie met tweeduizend musici en zangers.
Data en kaarten
Over dit concert
Toen Gustav Mahler in 1903 naar Amsterdam kwam om zijn Eerste symfonie te leiden, kwam een innige samenwerking op gang. Zo begon de veelgeroemde Mahler-traditie van het Concertgebouworkest. Klaus Mäkelä stapt met evenveel respect als zelfvertrouwen in die traditie: eerder gaf hij al verbluffende interpretaties van de Zesde en de Derde. Op het Mahler Festival leidt hij de Eerste en de gigantische Achtste.
Mahler schreef aan zijn vriend Willem Mengelberg, toenmalig chef-dirigent van het Concertgebouworkest, dat zijn Achtste symfonie zijn grootste werk ooit was. ‘Alle andere liepen hierop vooruit.’ Hij ervoer het alsof het muziekstuk hem in een visioen werd gedicteerd. In twee monumentale delen bezingt Mahler naar eigen zeggen het hele universum. ‘Er klinken niet langer menselijke stemmen. Het zijn planeten en zonnen, wentelend in hun baan.’ Ook praktisch gezien is het een nogal omvangrijk werk. Mahler had wel vaker erg veel uitvoerenden nodig en in deze Mahlers ‘symfonie van duizend’ zijn dat er tegen de vierhonderd. Of meer: in 1912 dirigeerde Mengelberg een versie met tweeduizend musici en zangers.