Yuja Wang en Klaus Mäkelä met Ravel

Yuja Wang speelt met het Concertgebouworkest onder leiding van Klaus Mäkelä de twee pianoconcerten van Maurice Ravel, op één avond. Een unieke uitdaging. ‘Ik ken beide concerten door en door, maar er komen vast weer nieuwe ideeën’, vertelt Wang in een interview met Preludium.
Yuja Wang met het Concertgebouworkest o.l.v. Klaus Mäkelä (foto: Eduardus Lee)
Yuja Wang met het Concertgebouworkest o.l.v. Klaus Mäkelä (foto: Eduardus Lee)

Klaus Mäkelä

Als de Chinese pianiste soleert, staat de artistiek partner van het orkest Klaus Mäkelä op de bok. Ze kent hem goed. Hoe vindt ze het spelen onder hem? ‘Een groot plezier. Hij haalt het beste uit de musici naar boven, dat heeft hij in zich. Klaus straalt vertrouwen en respect uit en geeft de spelers de ruimte. Dat heeft alles te maken met menselijkheid, je hebt allemaal hetzelfde doel, de een is niet beter dan de ander. Je moet je als musicus ook vrij voelen om je te uiten. Ik heb ontdekt dat hij van de school ‘helpen, niet storen’ is.’

Pokerface

Ravel schreef zijn Pianoconcert in G en zijn Pianoconcert voor de linkerhand in dezelfde periode; ze vormen als het ware twee zijden van dezelfde medaille. ‘Ze zijn totaal verschillend’, zegt Klaus Mäkelä, ‘maar in mijn verbeelding vormen ze samen één werk.’

Yuja Wang noemt Ravels pianoconcerten klassiek en helder. De componist heeft in haar beleving altijd iets gereserveerds, hij probeert niet te veel emotie door te laten schemeren. ‘Ravel zet een pokerface op, en dat maakt zijn muziek krachtig en zeer spannend. Het Pianoconcert voor de linkerhand is fysiek heel zwaar, maar dat vind ik niet erg. Het is een prachtig concert, trouwens. Het voelt alsof het hele gewicht van de muziekgeschiedenis erin ligt. En het is zo Ravel, en donkerder en voller dan het Pianoconcert in G.

'Geloof me, alles klopt aan dit stuk.'

Boven het orkest uitkomen is lastig, daar maak ik me wel een beetje zorgen over. Straks bij de repetities gebeurt het meeste, dan ontdekken we welke kant we op willen. Ik moet wel helder hebben wat ik aan kleur zou willen in de muziek. Ravel heeft de linkerhand zo intelligent ingezet. Ik ken geen pianistischer concert dan dit. […] Geloof me, alles klopt aan dit stuk.

Ravels andere pianoconcert, dat ik al heel jong speelde, is veel meer Gershwin-achtig, lichter, helderder, exotischer. Ik aanbid het tweede deel, met de fluit, een subliem moment. Eerst speel ik tien minuten solo, maar de magie ontstaat volledig als het orkest erbij komt.’


Lees het complete interview met Yuja Wang door Frederike Berntsen in Preludium.